Czy wiesz, że pasożyty mogą być cichymi „lokatorami” w Twoim organizmie, wpływając na Twoje zdrowie i samopoczucie w sposób, którego nawet nie podejrzewasz? Choć często kojarzone z egzotycznymi podróżami czy brakiem higieny, infekcje pasożytnicze mogą dotknąć każdego, niezależnie od wieku czy stylu życia. Ich objawy bywają niespecyficzne i łatwo je pomylić z innymi dolegliwościami, co utrudnia diagnozę. W tym artykule przyjrzymy się najczęstszym sygnałom, które mogą wskazywać na obecność nieproszonych gości w Twoim ciele, oraz dowiemy się, dlaczego tak ważne jest, aby ich nie ignorować.
Czym są pasożyty i jak się nimi zarażamy? Pasożyty to organizmy, które żyją kosztem innego organizmu, zwanego żywicielem, czerpiąc z niego korzyści i jednocześnie mu szkodząc. W dużym skrócie – u człowieka pasożyty bytują po to, aby mieć dobre środowisko do życia, rozmnażania i odżywiania. Szkoda tylko, że żerują na naszych składnikach odżywczych. Mogą bytować w różnych częściach ciała, a ich obecność często prowadzi do szeregu nieprzyjemnych dolegliwości.
Do zakażenia pasożytami może dojść na wiele sposobów, m.in. poprzez spożycie zanieczyszczonej żywności lub wody, niedogotowanego mięsa, nieumytych owoców i warzyw, a także przez bezpośredni lub pośredni kontakt z zakażoną osobą, dzieckiem lub zwierzęciem. Kluczową rolę w profilaktyce odgrywa odpowiednia higiena, zwłaszcza mycie rąk oraz prawidłowa praca żołądka który jest naszą „pierwszą linią obrony” przed patogenami.
Analizując układ odpornościowy zapewne nie myślisz o żołądku, bo przecież to organ układu pokarmowego. Ale nic bardziej mylnego! Żołądek zawiera kwas solny, zatem środowisko w żołądku powinno być kwaśne. Jeśli żołądek jest niesprawny, to często dochodzi do jego “niedokwaszenia”. A to powoduje, że żołądek nie eliminuje patogenów, które się tam dostaną, co jest równoznaczne ze znacznym spadkiem odporności.
Objawy zakażenia pasożytami są często niespecyficzne i mogą być mylone z innymi schorzeniami. Wynikają one z toksyn uwalnianych przez pasożyty oraz z ich wpływu na funkcjonowanie organizmu. Warto zwrócić uwagę na następujące sygnały:
Chociaż wiele objawów jest wspólnych, niektóre pasożyty wywołują bardziej charakterystyczne symptomy, zależne od ich gatunku i lokalizacji w organizmie. Warto pamiętać, że poniższe objawy są jedynie wskazówką i nie stanowią podstawy do samodzielnej diagnozy.
Lamblioza, wywoływana przez pierwotniaka Giardia lamblia, jest jednym z najczęstszych zakażeń pasożytniczych, z którym spotykamy się w codziennej pracy z pacjentami. Charakterystyczne dla lambliozy są przede wszystkim objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak biegunka (od ostrej do przewlekłej), nudności, wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, gazy oraz spadek masy ciała. Warto zaznaczyć, że inwazja może przebiegać również bezobjawowo lub przybrać formę przewlekłą, która nie zawsze musi być poprzedzona ostrą fazą. W postaci przewlekłej obserwuje się luźne stolce, pobolewania w jamie brzusznej i ogólny dyskomfort. Przewlekła lamblioza może prowadzić do upośledzenia wchłaniania laktozy, witaminy A, B12 oraz kwasu foliowego. U dorosłych lamblioza może również imitować objawy kamicy żółciowej lub choroby wrzodowej żołądka.
Glistnica może przebiegać dwuetapowo. W fazie początkowej, gdy larwy wędrują przez drogi oddechowe i płuca, mogą pojawić się objawy takie jak kaszel (czasem z krwistą wydzieliną), wymioty i gorączka. W fazie późniejszej, gdy glisty bytują w jelicie cienkim, dominują dolegliwości ze strony układu pokarmowego: bóle brzucha, wymioty, brak apetytu, wzdęcia, biegunka lub zaparcia. Toksyny wydzielane przez dojrzałe glisty mogą również prowadzić do apatii, nadmiernego pobudzenia, zaburzeń snu i alergii.
Tasiemczyce to rzadsze parazytozy, ale ich objawy mogą być poważne. Są to głównie dolegliwości przewodu pokarmowego, takie jak bóle brzucha, nudności, biegunka, zaparcia, zmienny apetyt i chudnięcie. Mogą również wystąpić osłabienie, wymioty, zaburzenia snu, zmiany skórne, objawy neurologiczne i niedokrwistość. Wągrzyca, wywoływana przez larwy tasiemca, jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ larwy mogą osiedlać się w różnych narządach (mięśnie, serce, gałka oczna, mózg), prowadząc do poważnych zaburzeń ich funkcji, a nawet nieodwracalnych uszkodzeń. Początkowo choroba może przebiegać bezobjawowo.
badanie kału z odpowiednim przygotowaniem – jakie laboratorium wybrać, jakie badania wykonać oraz jak się do nich prawidłowo przygotować przeczytasz tutaj.
Niezależnie od leczenia farmakologicznego, dieta i indywidualny protokół suplementacyjny mają bardzo duże znaczenie i wspierają farmakoterapię na 3 etapach:
Pamiętaj: Wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie pozwala uniknąć wielu powikłań i znacząco poprawić jakość życia!